Η παρατεταμένη χειμερία νάρκη της σχέσεως γονέων και σχολείου φαίνεται να αφυπνίζεται από το λήθαργό της. Μόλις άρχισαν να ιδρύονται εδώ και μερικές δεκαετίες σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων σε όλη την Ευρώπη.

Η υποστήριξη του σχολείου από τους γονείς εντούτοις, δεν είναι καινούργια ιδέα. Ο Πλούταρχος (50-120Β.χ.) απευθυνόμενος στους ενήλικες τους καθιστά υπεύθυνους για τη διαπαιδαγώγηση των νέων και τους καλεί να εξετάσουν από κοινού τα προβλήματά τους.

Ο γονιός στην εποχή μας, παύει να παίζει το ρόλο του απλού επισκέπτη/παρατηρητή στη σχολική ζωή και επί τέλους παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο εντός και εκτός σχολείου. Ο ρόλος που διαδραματίζουν οι γονείς στο σχολείο είναι πολλαπλός και σύνθετος. Οι γονείς ως πρώτοι «φυσικοί» παιδαγωγοί των παιδιών τους θέτουν τις βάσεις της αγωγής και της διαπαιδαγώγησής τους, αλλά ακόμη και της γενικότερης μόρφωσής τους. Με άλλα λόγια αυτοί αποτελούν το κέντρο αναφοράς της ολοκληρωμένης μόρφωσης των παιδιών τους. Η αμέριστη φροντίδα για το παιδί τους δεν περιορίζεται μόνο στο οικογενειακό περιβάλλον, αλλά επεκτείνεται και πέραν αυτού, εισχωρεί στην ίδια τη ζωή του σχολείου. Οι Έλληνες περισσότερο από άλλους λαούς, θεωρούν ιερό καθήκον τους, να βοηθούν συνεχώς τα παιδιά τους ηθικά, κοινωνικά, οικονομικά και γενικότερα σε κάθε είδους ανάγκη που εμφανίζεται σε όλες τις διακυμάνσεις της ζωής τους.

Η ύπαρξη, λοιπόν, συλλόγου γονέων και κηδεμόνων στο ελληνικό σχολείο είναι απαραίτητη, διότι ο Έλληνας πολίτης πιστεύει τυφλά στο θεσμό της οικογένειας και στη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών του. Όλα αυτά όμως δε θα πρέπει να μας επιτρέπουν να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η εκπαίδευση των νέων στα σχολεία και ο τρόπος διαπαιδαγώγησης τους σχεδιάζονται πάντοτε στα πλαίσια της εκάστοτε εκπαιδευτικής πολιτικής και της κοινωνικής πραγματικότητας αποτελώντας την αντανάκλαση των ιδανικών και των προβληματισμών της.

Οι σπουδαιότεροι από τους στόχους που ανέλαβαν να υπηρετήσουν οι σύλλογοι των γονέων είναι η επαγρύπνηση της συνεχούς προαγωγής, της βελτίωσης και αναβάθμισης της εκπαίδευσης των νέων στο σχολείο, αλλά και η συμβολή τους στην αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων που διαρκώς προκύπτουν σ' αυτό, λόγω της αναγκαστικής συμβίωσης των μαθητών. Συνήθως συνίσταται σε πειθαρχικά, παιδαγωγικά, οικονομικά κ.ά. Το μέγεθος επιτυχίας τους εξαρτάται, κατά κύριο λόγο, απ' το βαθμό συνεργασίας διδάσκοντα και διδασκομένου, αλλά συγχρόνως και απʼ το σωστό ρόλο των γονέων και το βαθμό συΒβολής αυτών στη σχολική ζωή.

Το έργο των γονιών, όσον αφορά στην υποστήριξη των παιδιών τους στον τομέα της εκπαίδευσης, για να είναι όσο το δυνατόν θετικότερο και αποτελεσματικότερο θα πρέπει να στηρίζεται σε συνεχείς συζητήσεις με το παιδί τους γύρω από τα συμβάντα στο σχολείο, ανταλλαγή απόψεων με τους δασκάλους των παιδιών τους, αλλά και να δράττονται της ευκαιρίας να συγκρίνουν τα προβλήματα των παιδιών τους συζητώντας τα με εκείνα. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και για πολλούς άλλους, θα πρέπει στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να συμμετέχουν οι γονείς στις επίσημες και ανεπίσημες εκδηλώσεις που οργανώνονται κάθε φορά από το σχολείο. Για τη λήψη αποφάσεων, όχι μόνο για πειθαρχικά θέματα, αλλά συγχρόνως για οικονομικά και γενικότερα για διαχειριστικά θα πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία αλλά και μεγάλη κατανόηση μεταξύ γονέων, διεύθυνσης σχολείου και πολιτείας. Κατʼ αυτόν τον τρόπο ο σύλλογος συμβάλλει αποτελεσματικότερα στη σωστή λειτουργία του σχολείου, αλλά και στην ευκολότερη αποκατάσταση της ισορροπίας του, όταν αυτή μερικές φορές διαταράσσεται, και δικαίως, εφόσον πρόκειται για συνύπαρξη ομάδων, που σφύζουν από ζωή και οι οποίες πρέπει να διακατέχονται μόνιμα από δραστικές ενέργειες και ανεξάντλητο δυναμισμό, που θα πρέπει συνεχώς να εκφράζονται σε έργο.

Πηγή:patris.gr/