Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ο Διευθυντής του Σχολείου κ. Φελεκίδης Γεώργιος, η εκπαιδευτικός Αγγλικών κ. Τσιούτσιου Μαριάνα, και οι κ. Κοκκινοπλίτης Αντώνιος και κ. Κόγιου Αικατερίνη, δάσκαλοι του σχολείου μας. Η Επίσκεψη Στη γειτονική χώρα της Ρουμανίας και συγκεκριμένα στην πόλη που κατά το πρόσφατο παρελθόν ήκμασε ελληνική εμπορική παροικία, πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια τριετούς εκπαιδευτικού προγράμματος Erasmus+ και διήρκησε 5 ημέρες.

Το επιδοτούμενο ευρωπαϊκό πρόγραμμα αποτελεί σύμπραξη οκτώ (8) χωρών και συγκεκριμένα της Τουρκίας (συντονίστρια χώρα), της Ελλάδας, της Ρουμανίας, της Πολωνίας, της Τσεχίας, της Λετονίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. Η ελληνική αποστολή αφίχθηκε την Τρίτη 29 Απριλίου οδικώς, αφού διέσχισε όλη τη Βουλγαρία. Το ταξίδι ήταν σχετικά κουραστικό αλλά αποτέλεσε και μια εκπληκτική ευκαιρία να διαμορφώσουμε άποψη για τη χώρα της Βουλγαρίας, η οποία το τελευταίο χρονικό διάστημα βρίσκεται σε μια τροχιά ανάπτυξης, αν λάβουμε υπόψη το σημαντικό αριθμό παρεμβάσεων που γίνονται στον οδικό άξονά της.

Αφού διαβήκαμε και τον πολυτραγουδισμένο Δούναβη εισήλθαμε στη χώρα της Ρουμανίας και το μεσημέρι της Τρίτης μας υποδέχτηκαν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί του ρουμάνικου σχολείου.

Πανοραμική άποψη του Βουκουρεστίου από το μπαλκόνι του παλατιού!

Η πρώτη ημέρα του προγράμματος και δεύτερη της μετακίνησης, περιλάμβανε επισκέψεις σε προορισμούς του Βουκουρεστίου οι οποίοι στην κυριολεξία μας μάγεψαν.

Το Βουκουρέστι (Bucureşti) είναι η πρωτεύουσα και το πολιτιστικό, εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της Ρουμανίας. Είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας και βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της, με γεωγραφικές συντεταγμένες 44°25′57″Β και 26°06′14″Α, στις όχθες του Ποταμού Ντιμπόβιτσα, λιγότερο από 70 χλμ. βόρεια του Ποταμού Δούναβη.

Το Βουκουρέστι αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφα το 1459. Έγινε πρωτεύουσα της Ρουμανίας το 1862 και είναι το κέντρο των μέσων ενημέρωσης, του πολιτισμού και της τέχνης της Ρουμανίας. Η αρχιτεκτονική της είναι ένα μείγμα νεοκλασικής, μεσοπολεμικής (Μπάουχαους και αρ ντεκό), κομμουνιστικής περιόδου και σύγχρονης. Στην περίοδο μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων η κομψή αρχιτεκτονική της πόλης και η εκλεπτυσμένη ελίτ της της χάρισαν το προσωνύμιο "Μικρό Παρίσι" (Micul Paris). Αν και κτίρια και συνοικίες στο ιστορικό κέντρο της πόλης υπέστησαν σοβαρές ζημιές ή καταστράφηκαν από τον πόλεμο, τους σεισμούς και προ πάντων από το πρόγραμμα "συστηματικοποίησης" του Νικολάε Τσαουσέσκου, πολλά διασώθηκαν. Τα τελευταία χρόνια η πόλη βιώνει οικονομική και πολιτιστική άνθηση.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ζουν μέσα στα όρια της πόλης 1.883.425 κάτοικοι, αριθμός μειωμένος από το μέγιστο της απογραφής του 2002. Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία ο πληθυσμός υπερβαίνει τα 3.000.000. Το Βουκουρέστι είναι η 6η μεγαλύτερη πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πληθυσμό εντός των ορίων της πόλης, μετά το Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Μαδρίτη, τη Ρώμη και το Παρίσι.

Οικονομικά το Βουκουρέστι είναι η πιο ευημερούσα πόλη της Ρουμανίας και ένα από τα κύρια βιομηχανικά κέντρα και συγκοινωνιακούς κόμβους της Ανατολικής Ευρώπης. η πόλη έχει μεγάλες συνεδριακές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτικά ιδρύματα, πολιτιστικά κέντρα, παραδοσιακά εμπορικά κέντρα και χώρους αναψυχής.

Η κυρίως πόλη είναι διοικητικά γνωστή ως "Δήμος του Βουκουρεστίου" (Municipiul București) και έχει το ίδιο διοικητικό επίπεδο με εκείνο του νομού, υποδιαιρούμενος περαιτέρω σε έξι τομείς, που διοικούνται ο καθένας από τοπικό δήμαρχο.

Αξιοθέατα

Το Βουκουρέστι έχει αξιοθέατα κτίρια και μνημεία. Το επιφανέστερο ίσως από αυτά είναι το Παλάτι της Βουλής, χτισμένο τη δεκαετία του 1980, επί της ηγεσίας του Κομμουνιστή δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου. Το μεγαλύτερο κτίριο Βουλής στον κόσμο, στεγάζει το Ρουμανικό Κοινοβούλιο (τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία) καθώς και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα συνεδριακά κέντρα στον κόσμο.

Αλλο αξιοθέατο στο Βουκουρέστι είναι η Arcul de Triumf (Αψίδα του Θριάμβου), χτισμένη στη σημερινή μορφή της το 1935 με πρότυπο την Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι. Νεότερο αξιοθέατο της πόλης είναι το Μνημείο της Αναγέννησης, μια στυλιζαρισμένη μαρμάρινη στήλη, που αποκαλύφθηκε το 2005 για να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων της Ρουμανικής Επανάστασης του 1989, που ανέτρεψε τον Κομμουνισμό. Το αφηρημένο μνημείο προκάλεσε αντιπαραθέσεις, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήριά του και βαφτίστηκε με ονόματα όπως "η ελιά στην οδοντογλυφίδα", ("măslina-n scobitoare"), καθώς πολλοί υποστήριξαν ότι δεν ταίριαζε με τον περιβάλλοντα χώρο του και πίστευαν ότι η επιλογή του βασιζόταν σε πολιτικούς λόγους.

Το κτίριο του Ρουμανικού Αθήναιου θεωρείται σύμβολο του Ρουμανικού πολιτισμού και από το 2007 είναι στον κατάλογο των τόπων Ευρωπαϊκής Κληρονομιάς.

Το Ξενοδοχείο Ιντερκοντινένταλ είναι πολυόροφο ξενοδοχείο πέντε αστέρων κοντά στην Πλατεία του Πανεπιστημίου και είναι επίσης αξιοθέατο της πόλης. Είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε κάθε δωμάτιό του έχει μοναδική πανοραμική θέα της πόλης. Αλλοι πολιτιστικοί χώροι είναι το Εθνικό Μουσείο Τέχνης, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας "Grigore Antipa", το Αγροτικό Μουσείο της Ρουμανίας (Muzeul țăranului Român), το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και το Στρατιωτικό Μουσείο. Χαρακτηριστικά νότα στην αισθητική της πόλης προσδίδουν τα εκπληκτικά πάρκα της με τις πανέμορφες λίμνες που υπάρχουν μέσα.

Το πρωί της Πέμπτης, με την επίσκεψή μας στο Δημοτικό Σχολείο που μας φιλοξενούσε, άρχιζε ουσιαστικά το πρόγραμμά μας. Στην είσοδο του σχολείου μας υποδέχτηκαν με κεράσματα μαθητές του ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές και σύμφωνα με τα έθιμά τους μας πρόσφεραν ψωμί και αλάτι. Στη συνέχεια μας καλωσόρισαν η Διευθύντρια του σχολείου με τους εκπαιδευτικούς του. Η ημέρα αυτή για το σχολεία ήταν ιδιαίτερα σημαντική γιατί κορυφώνονταν πολλές δραστηριότητες που ήσαν ήδη προγραμματισμένες και για λόγους ανεξάρτητους από την άφιξή μας. (Γιόρταζαν τα 50 χρόνια λειτουργίας του σχολείου τους)

Επισκεφτήκαμε πολλά τμήματα του σχολείου, όπου οι μαθητές/τριες με τους εκπαιδευτικούς τους μας υποδέχτηκαν με ενδιαφέροντα δρώμενα και δωράκια. Όπως πάντα η ελληνική αποστολή κέρδισε τις εντυπώσεις με τη γενναιοδωρία της και πρόσφερε στους μικρούς Ρουμάνους μαθητές πολλά δωράκια (που τα ετοίμασαν οι δικοί μας μαθητές) και πολλά κεράσματα! Στη συνέχεια οι συντονιστές των προγραμμάτων (ένας από κάθε χώρα) πραγματοποίησαν το πρώτο τους meeting, αλληλοενημερώθηκαν για την πρόοδο του προγράμματος και συμφώνησαν για τις επόμενες δράσεις. Στο μεταξύ οι εκδηλώσεις του σχολείου συνεχίζονταν με μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις. Τις εκδηλώσεις αυτές παρακολουθούσαν τα υπόλοιπα μέλη των αποστολών. Στις 12 το μεσημέρι σχόλασε το μεγαλύτερο μέρος του σχολείου και παρέμεινε μέχρι τις 14.00 ένα μικρό μέρος για να συνεχίσει με δραστηριότητες πιο ευχάριστες στους μαθητές. Ήταν ένα είδος ολοήμερου σχολείου θα μπορούσαμε να πούμε που ονομάζουν "Step by step" και κάθε 100 ημέρες πραγματοποιούν δραστηριότητες και εκδηλώσεις που αναδεικνύουν τα προγράμματα που υλοποιούν! Δε μπορέσαμε να μην αναλογιστούμε το δικό μας «εξοντωτικό» πρόγραμμα που θέλει τους μαθητές όλους μέχρι τις 14.00 και το ολοήμερο μέχρι τις 16.15.

Ο κ. Αντώνης για λογαριασμό του σχολείου μας μοιράζει δώρα...

Ακολούθησε ένα πλούσιο μεσημεριανό γεύμα στο σχολείο, προσφορά των οικοδεσποτών. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη επίσκεψη στο Κυβερνείο, ένα μικρό παλάτι που το οποίο κτίστηκε τα χρόνια της παντοδυναμίας του δικτάτορα Τσαουσέσκου. Ήταν ένα μεγαλεπήβολο οικοδόμημα, απαράμιλλης αισθητικής και τέχνης.

Πανοραμική φωτογραφία της πλατείας του Μπρασόφ

Η επόμενη ημέρα περιλάμβανε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδρομή στην ενδοχώρα της Ρουμανίας. Επισκεφτήκαμε την Τρανσυλβανία κα συγκεκριμένα το Μπρασόφ και το Μπραν.

Το ή η Μπρασόβ (ρουμανικά: Brasov )είναι πόλη στην Ρουμανία, έδρα της περιοχής Μπρασόβ. Έχει πληθυσμό 277.961 κατοίκων (απογραφή 2011), κατέχοντας την 8η θέση κατά πληθυσμό της χώρας. Η πόλη είναι απίστευτα όμορφη και αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών, τα σπίτια της καθώς και τα δημόσια κτήριά της με την αρχιτεκτονική τους σε μεταφέρουν σε άλλες ρομαντικές εποχές! Τέλος η πόλη διαθέτει και πανεπιστήμιο.

Στο κάστρο του "Δράκουλα"

Το κάστρο Μπραν (ρουμανικά: Castelul Bran) είναι κάστρο το οποίο βρίσκεται κοντά στο χωριό Μπραν, Κομητεία Μπρασόβ, στην κεντρική Ρουμανία. Το κάστρο κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα από το Τευτονικό Τάγμα και σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο της Ρουμανίας. Βρίσκεται στα όρια Τρανσυλβανίας και Βλαχίας. Συχνά αναφέρεται ως το «κάστρο του Κόμη Δράκουλα», αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο Μπραμ Στόκερ αναφερόταν σε αυτό το κάστρο και η σχέση του κάστρου με τον Βλαντ Γ΄ Τσέπες, έμπνευση του μυθιστορήματος, είναι ισχνή.

Το κάστρο σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

Για την Ιστορία

Το 1212, το Τευτονικό Τάγμα κατασκεύασε το ξύλινο κάστρο του Ντιτριχστάιν ως οχυρωμένη θέση στο Μπούτσερλαντ, στην είσοδο μίας ορεινής κοιλάδας διαμέσου της οποίας οι έμποροι ταξίδευαν για πάνω από μία χιλιετία, αλλά το 1242 καταστράφηκε από τους Μογγόλους. Η πρώτη καταγραφή του κάστρου του Μπραν έγινε από τον Λουδοβίκο Α΄ της Ουγγαρίας τις 19 Νοεμβρίου 1377, δίνοντας στους Σάξονες του Κρόνσταντ (Μπρασόβ) το δικαίωμα να φτιάξουν μια πέτρινη ακρόπολη με δικά τους έξοδα και εργασία. Ο οικισμός του Μπραν άρχισε να αναπτύσσεται δίπλα. Το 1438-1442, το κάστρο χρησιμοποιήθηκε στην άμυνα έναντι στους Οθωμανούς, και στην συνέχεια ως τελωνείο ανάμεσα σε Τρανσυλβανία και Βλαχία. Το κάστρο ανήκε στους Ούγγρους βασιλείς, αλλά επειδή ο βασιλιάς Βλάντισλας Β΄ δεν πλήρωσε τα δάνεια, το κάστρο πέρασε στην κατοχή της πόλης του Μπράσοβ το 1533. Το Μπραν είχε στρατηγική σημασία μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα.

Το 1920, το κάστρο έγινε βασιλική κατοικία εντός του βασιλείου της Ρουμανίας. Ήταν αγαπημένη οικία και αποχωρητήριο της βασίλισσας Μαίρη. Η πριγκίπισσα Ιλιάνα κληρονόμησε το κάστρο και λειτούργησε ως νοσοκομείο κατά τον Β΄ΠΠ. Μετά πέρασε στην κατοχή του κομμουνιστικού καθεστώτος με την έξωση της βασιλικής οικογένειας το 1948.

Το 2005 η Ρουμανική κυβέρνηση πέρασε έναν ειδικό νόμο ο οποίος επέτρεπε την επιστροφή ιδιοκτησιών οι οποίες απαλλοτριώθηκαν παράνομα, όπως το Μπραν, και έτσι ένα χρόνο αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία του Ντόμινικ των Αψβούργων, γιο και κληρονόμο της πριγκίπισσας Ιλιάνας. Τις 18 Μαΐου 2009, η διοίκηση του κάστρου μεταβιβάστηκε από την κυβέρνηση στον Αρχιδούκα και τις αδελφές του και την 1 Ιουνίου 2009, το κάστρο άρχισε να λειτουργεί ως το πρώτο ιδιωτικό μουσείο στη χώρα.

Το 2014 αναφέρθηκε ότι το κάστρο ήταν προς πώληση.

... αναμνηστική μέσα στο παλάτι

Αναστοχαζόμενοι το πέμπτο μας Mobility (κινητικότητα) δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να αντιληφθούμε την ποικιλόμορφη αξία του προγράμματος Erasmus+ σε πολλά επίπεδα:

· Έφερε ξανά κοντά τους εκπαιδευτικούς 8 κρατών και πραγματοποιήθηκε αμφίδρομη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τα εκπαιδευτικά συστήματα που εφαρμόζονται στις χώρες τους.

· Έγινε πράξη η ζητούμενη συνεργασία ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές.

· Δόθηκε η δυνατότητα σε μαθητές να έρθουν σε μια πρώτη επαφή για γνωριμία, μέσω κυρίως της ανταλλαγής δώρων και αλληλογραφίας, με συμμαθητές τους άλλων χωρών.

· Έδωσε κίνητρα στους μαθητές να συνεργαστούν μεταξύ τους για να ανταποκριθούν στις ανάγκες ενός προγράμματος μεγάλης εμβέλειας.

· Άνοιξε το σχολείο στην τοπική κοινωνία και τις εκπαιδευτικές αρχές.

Φελεκίδης Γιώργος