Tα περισσότερα συμβιβάζονται με μια ειδικότητα που δεν τα ενθουσιάζει ή δεν καταφέρνουν να περάσουν σε κάποια σχολή. H μη εισαγωγή στα AEI δίνει στους νεαρούς και στις νεαρές το βάπτισμα του πυρός στην πρώτη «μη επιτυχία» της ζωής τους. Δημιουργούνται διάφοροι προβληματισμοί που απασχολούν τον έφηβο αλλά και τους γονείς. Να δώσει πάλι εξετάσεις;

Το παιδί δικαιούται μια δεύτερη ή και τρίτη ευκαιρία, αρκεί πραγματικά να μπορεί και να θέλει να διαβάσει περισσότερο. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες οι γονείς ζητούν από τα παιδιά τους κάτι που είναι αδύνατον - είτε επειδή το παιδί δεν έχει αντικειμενικά τις δυνατότητες να προχωρήσει άλλο, είτε επειδή είναι αποφασισμένο να μην καταβάλει καμία προσπάθεια προς την κατεύθυνση που επιθυμούν οι γονείς.

Πώς νιώθουν οι έφηβοι;

•  Όπως και να έχει, η αποτυχία είναι «βαριά κουβέντα» για μικρούς και μεγάλους. Πράγματι, ως λέξη αλλά και ως ουσία δίνει μια αίσθηση ανεπάρκειας και το 18χρονο αγόρι ή κορίτσι αισθάνεται -ακόμα κι όταν δεν το ομολογεί- ότι «αφού απέτυχε να μπει στο πανεπιστήμιο, δεν αξίζει τίποτε».
•  Aκόμα και τα παιδιά που «μένουν απ έξω» επειδή δεν διάβαζαν και αναγνωρίζουν ότι εκείνα ευθύνονται για τη μη εισαγωγή τους, αισθάνονται ότι είναι ανάξια επειδή ακριβώς δεν κατάφεραν να πιέσουν τον εαυτό τους ώστε να διαβάσει αρκετά.
•  Aίσθηση απογοήτευσης διαποτίζει και την ψυχή των παιδιών που δεν πέρασαν στη σχολή που ονειρεύονταν, αλλά σε κάποια που δεν τα συγκινεί καθόλου. Πρέπει να ξαναπροσπαθήσουν ή να αρκεστούν σε αυτή και «να τελειώνουν»; Tα παιδιά συχνά νιώθουν σαν να τα έχουν χάσει μπροστά σε τόσο μεγάλες αποφάσεις.

Τι σας προτείνω...

•  Συζητήστε με τον έφηβό σας τους λόγους που δεν πήγε καλά στις εξετάσεις, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κάνει τον απολογισμό του. Αποφύγετε την κριτική.
•  Aν επιθυμεί να κάνει μια δεύτερη προσπάθεια για να πετύχει στη σχολή που τον ενδιαφέρει, τότε καλό είναι αυτή η ευκαιρία να του δοθεί.
•  Aν όμως είναι ήδη η δεύτερη χρονιά που δίνει εξετάσεις και θεωρείτε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρει, είτε επειδή δεν διαβάζει είτε επειδή δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, τότε ίσως πρέπει να στραφείτε σε άλλες ρεαλιστικές προτάσεις.
•  Να πείσετε και το παιδί ότι στη ζωή υπάρχουν αρκετές επιλογές πέρα από μια ανώτατη σχολή. Oι επιλογές αυτές μπορεί να φαντάζουν τώρα σαν «έσχατη λύση» ή «λύση ανάγκης», όμως η εκτίμηση αυτή είναι υποκειμενική.
•  Βοηθήστε το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι ακόμα και για τις επιλογές «δεύτερης κατηγορίας» απαιτείται μια μίνιμουμ προσπάθεια που θα πρέπει οπωσδήποτε να καταβάλει.
•  Oι γονείς, όσο και αν πικραίνονται που το παιδί τους δεν μπήκε σε καμία σχολή επειδή «τεμπέλιαζε», να θυμούνται ότι έχουν απέναντί τους ένα νεαρό ή μια νεαρή και ότι καλό είναι να μη βιαστούν να βάλουν την ταμπέλα του «αποτυχημένου» ή της «αποτυχημένης». Ακόμα και αν θεωρείτε ότι το παιδί είναι «τεμπέλικο» στο διάβασμα και ήταν φυσικό να μην περάσει σε καμία σχολή, δεν παύει να έχει προτερήματα και αξίζει τον σεβασμό σας.
•  Προτρέψτε το να πιστέψει στον εαυτό του, να ανακαλύψει τα θετικά του στοιχεία και να στηριχτεί σε αυτά για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα της ζωής του.
•  Aναζητήστε μαζί του κάποιους τομείς που θα του διασφαλίσουν μελλοντικά όχι μόνο την οικονομική επιβίωση, αλλά και κάποια στοιχειώδη ικανοποίηση.

Γράφει η Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος - Συγγραφέας:

Πηγή: infokids.gr